Spotkanie „Trwać w Nadziei”: „Urodziny Elżbiety Barszczewskiej”

20 maja 2023 (sobota)
godz. 12.30
wstęp wolny

Wiosenne Spotkanie Stowarzyszenia Osób Niepełnosprawnych i Ich Przyjaciół „Trwać w Nadziei”.

„Urodziny Elżbiety Barszczewskiej” to program słowno-muzyczny poświęcony wielkiej aktorce Elżbiecie Barszczewskiej, opowiedziany m.in. cytatami z publikacji jej ciotki, pisarki Marii Dąbrowskiej, zilustrowany najpiękniejszymi piosenkami dwudziestolecia międzywojennego.

W programie udział biorą / występują /:
Igor Strojecki – słowo i prowadzenie
Wojciech Dąbrowski – śpiew

Igor Strojecki – pasjonat genealogii, publicysta, jest autorem i inicjatorem wielu wystaw oraz wydarzeń poświęconych jego przodkom, m.in. aktorce Elżbiecie Barszczewskiej, podróżnikowi i fotografowi Leonowi Barszczewskiemu czy psychologowi i wynalazcy Julianowi Ochorowiczowi, prezentowanych w muzeach i instytucjach kultury w całej Polsce. Za swoją społeczną działalność został uhonorowany m.in. nagrodą Ludomira Benedyktowicza, Nagrodą Złotego Jacka, Złotym Liściem Retro 2014. W 2021 r. został odznaczony przez prezydenta Uzbekistanu medalem „30-lecia Niepodległości Uzbekistanu” za propagowanie dziedzictwa i kultury tego kraju.

Wojciech Dąbrowski piosenkarz, konferansjer, satyryk, autor tekstów piosenek i muzyki, dziennikarz, popularyzator dawnej piosenki, organizator i dyrektor artystyczny Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki Retro im. Mieczysława Fogga, działacz harcerski i nauczyciel.

=====================

O ELŻBIECIE BARSZCZEWSKIEJ (1913-1987)
Elżbieta Barszczewska urodziła się 29 listopada 1913 roku w Warszawie. Była jedyną córką Marii Szumskiej (Maria Szumska była pierwowzorem Anki Niechcicówny w ,,Nocach i dniach”) i Witolda Barszczewskiego, przemysłowca i człowieka majętnego, zakochanego z wzajemnością w Marii, lecz żonatego (córkę uznał i dał jej swoje nazwisko).

Elżbieta Barszczewska maturę zdała w 1932 r. w warszawskim Gimnazjum im. Marii Konopnickiej. Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej ukończyła w roku 1934. W tym samym roku zadebiutowała na scenie Teatru Polskiego rolą Heleny w „Śnie nocy letniej” Szekspira w reżyserii Leona Schillera. W swojej karierze teatralnej – grała głównie w Warszawie (Teatr Polski i Teatr Narodowy) i tu stworzyła znakomite role w najwybitniejszych, należących do klasyki dramatach. Grała Ofelię, Lillę Wenedę (później Rosę Weneda), Elektrę, Norę, Marię Stuart i in.

Do 1939 roku Barszczewska zagrała też w kilkunastu filmach, przeważnie główne role, stając się gwiazdą przedwojennej kinematografii (zagrała m.in. rolę Stefci Rudeckiej w „Trędowatej”). Elżbieta Barszczewska w filmie „Trędowata” – 1936 r.

Podczas okupacji pracowała w Warszawie jako kelnerka w kawiarni U aktorek. Brała też udział w tajnych koncertach poezji polskiej. Wystąpiła w konspiracyjnym „Irydionie” Zygmunta Krasińskiego przygotowanym przez jej męża Mariana Wyrzykowskiego (1942). Mieszkała wówczas w kamienicy przy ul. Chocimskiej, która spłonęła w Powstaniu Warszawskim (a wraz z nią spaliły się wszystkie jej pamiątki rodzinne).

Pożegnała się ze sceną w 1981 roku wcielając się w postać wielkiej aktorki przełomu XIX i XX wieku Sary Bernhardt w kameralnym spektaklu „Wspomnienie” Johna Murella. Zmarła 14 października 1987 roku w Warszawie.
……………………..
Urodziny wielkiej aktorki i zarazem ważnej postaci życia kulturalnego w Warszawie stało się zachętą do przypomnienia jej i spopularyzowania jej osiągnięć – a szczególne podziękowanie za to należy się Igorowi Strojeckiemu. Prosiliśmy naszego prelegenta, by zwrócił uwagę szczególnie na działalność społeczną wielkiej aktorki w Warszawie – a aktywna była w Komitecie Powązkowskim, a także w Warszawskim Towarzystwa Bibliofilów. Wg tradycji rodzinnej wraz ze swoim mężem Marianem Wyrzykowskim utrzymywali przyjazne stosunki ze Stanisławem Lorentzem i należeli do współzałożycieli Towarzystwa Przyjaciół Warszawy.