Wernisaż 19.11.2022 /sobota/ godz. 19:00.
Wystawa będzie czynna do 7.12.2022

ARTYŚCI:
Anna Andrzejewska / Paweł Hajncel / Bartek Jarmoliński / Robert Kuśmirowski / Paweł Łyjak / Maria Piątek / Małgorzata Wielek / Alex Urban

Pomysł zrealizowania wystawy odnoszącej się do obszaru brzydoty, do tego, co określamy jako brzydkie, jest próbą odpowiedzi na pytanie o to, na ile brzydota jest znaczącym zjawiskiem w naszym życiu społecznym, mentalności, relacjach międzyludzkich i na ile artyści czerpią z antyestetycznej konwencji dla wyrażenia swego opisu otaczającej rzeczywistości. Po nawet wstępnym oglądzie wydaje się, że w dzisiejszej sztuce brzydota jest niewyczerpywalnym źródłem inspiracji, tematów, ekspresji. Daje możliwości ironicznego, dramatycznego, bezkompromisowego komentarza świata. Sama w sobie stanowić może i obiekt, i język opisu zjawisk z brzydotą lub sprzeciwem wobec niej związanych.

„Jest brzydko i dalej tak będzie” to tytuł zaczerpnięty z jednej z prac pokazywanych na wystawie, który zdaje się być wskazaniem perspektyw obecności brzydoty wokół nas. W jakimś zakresie jest to proste odniesienie do bezładu wizualnego w polskich miastach, braku estetycznego porządku w projektowaniu przestrzeni publicznej, ale w głębszej warstwie krytycznej dotyka kwestii nie tyle estetycznych, co etycznych. Artyści w swych pracach powątpiewają czy możliwa jest moralność w świecie pełnym nadużyć, kłamstw, w świecie zdeterminowanym przez grę interesów czy przemoc. Jednocześnie w boleśnie trudnych zapiskach swoich obserwacji widzą szansę odwrócenia procesu destrukcji. Siebie i swoją emocjonalność wystawiają na działanie brzydoty, konfrontują się z rozkładem tak fizycznym: śmiercią czy przemijaniem, jak i mentalnym: rozpadem norm, więzi, odpowiedzialności. Mimo wszystko do końca są obrońcami piękna. Może wystarczy byśmy jako społeczeństwo usłyszeli ich głos, dostrzegli zagrożenie i zdecydowali się na odwrót.

Tekst: Maria Piątek

Kurator wystawy: Bartek Jarmoliński
Kurator Galerii: Marcin Kokoszko

Anna Andrzejewska
Zajmuje się fotografią kreacyjną, sztuką wideo, instalacją i eksperymentem artystycznym. W centrum jej zainteresowań znajduje się człowiek z jego pytaniami dotyczącymi tożsamości, życia, przemijania i śmierci. Interesuje ją terapeutyczne oddziaływanie sztuki na osobę pozującą, ale też i odbiorcę. Uważa, że sztuka ma terapeutyczne znaczenie również dla samego artysty głównie w obszarze egzystencjalnej sprawczości twórczej.  
Adiunkta na Wydziale Grafiki Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi. Tytuł doktory sztuki uzyskała w 2018 roku w Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach.

Paweł Hajncel
Performer, malarz, ilustrator, organizuje autorskie akcje/wystąpienia obywatelskie w przestrzeni publicznej oraz interwencyjne happeningi. Dla Pawła Hajncla sztuka jest sposobem na bezkompromisową krytykę społeczną wymierzoną ostrzem ciętego humoru w głupotę władzy, zaściankowość decydentów, zawłaszczanie przestrzeni społecznej przez religię czy elity kulturalne. Przyjętą przez artystę postawę twórczą cechuje przy tym niezwykła autoironia i dystans do siebie jako obiektu i przedmiotu sztuki. W wielu kontrowersyjnych akcjach Hajncel wystawia siebie na cel bezpośredniej reakcji tłumu ryzykując nie tylko śmieszność, ale też bezpośrednie ataki czy interwencje policji. 
Jest absolwentem łódzkiej Akademii Sztuk Pięknych. Mieszka i pracuje w Łodzi.

Bartek Jarmoliński
Malarz, autor obiektów i kolaży. Proces tworzenia obrazu to w wypadku tego artysty często ścieżka przypominająca badanie antropologa kultury odkrywającego dzięki tropom wizualnym treści opisujące rzeczywistość, a następnie układającego z tychże treści i symboli indywidualną opowieść o wizerunku własnym czy własnej rzeczywistości. Sięgając po znaki kultury wizualnej, w tym kultury dawnej zestawianej ze znakami pop kultury, Bartek Jarmoliński dokonuje swego rodzaju nieustannej wiwisekcji.
Adiunkt na Wydziale Grafiki Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi. Tytuł doktora sztuki uzyskał w 2018 roku na Wydziale Pedagogicznym i Artystycznym Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach.

Robert Kuśmirowski
Performer, autor instalacji, obiektów, fotografii, rysunków. Większość jego prac oparta jest na tworzeniu łudząco podobnych imitacji starych przedmiotów, dokumentów, fotografii. Zazwyczaj nie mają one swego określonego pierwowzoru, a jedynie przywołują kulturę materialną pewnej epoki. Dzięki temu w jego pracach ujawnia się też wątek wanitatywny – odtwarzanie minionej kultury materialnej staje się sposobem podejmowania tematu krótkotrwałości, przemijalności i śmierci. Podobny charakter mają też jego akcje i działania performerskie, czasami uzupełniane komponowaną przez niego muzyką.
Profesor Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, gdzie jest zatrudniony w Katedrze Intermediów.

Paweł Łyjak 
Grafik, malarz, autor obiektów i instalacji. W swoich działaniach często wykorzystuje przedmioty gotowe, które dekonstruuje nadając im nowe znaczenia i konteksty. Powracającą tematyką w pracach Pawła Łyjaka jest autokonfrontacja z wizerunkiem własnym zderzanym z fragmentami wspomnień i traum z dzieciństwa. Ciągła analiza siebie i przyglądanie się kolejnym wcieleniom swojego otoczenia jest rodzajem oswajania z rzeczywistością często niełatwą i równie nieładną.
Adiunkt na kierunku Grafika Społecznej Akademii Nauk w Warszawie. Tytuł doktora sztuki uzyskał w 2020 na Wydziale Pedagogicznym i Artystycznym Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach.

Maria Piątek
Malarka i autorka kolaży. W swoich pracach odwołuje się często do ikonicznych znaków pop kultury przetwarzając je w osobiste komentarze. Zapożyczone symbole i wizerunki stanowią w nich rodzaj pomostu w komunikacji między odbiorcą zanurzonym w kulturze masowej, a intymnym językiem wypowiedzi artystki. Jej prace to rodzaj pamiętnika, gdzie zapisywane są notatki z rzeczywistości często interpretowanej krytycznie, choć nie bez dozy ironii i humoru.
Profesora Społecznej Akademii Nauk w Warszawie, gdzie prowadzi pracownię malarstwa na kierunku Grafika. Tytuł doktory habilitowanej sztuki uzyskała w 2020 na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.

Alex Urban
Podstawowymi mediami Urban są malarstwo, rzeźba i fotografia. Niezależnie jednak od użytej techniki zawsze jej prace dotyczą wykolejonych relacji międzyludzkich, pokazują społeczne dysfunkcje, przemoc, internetowe patologie. Jednocześnie artystka pozostając w obszarze poważnej krytyki społecznej sięga po estetykę fantastycznego kiczu, gra feerią barw. Świat jej obrazów zapełniają intensywne kolory, postaci z kreskówek, baśniowe stwory, ale to zwykli ludzie są rzeczywistymi bohaterami jej prac, a widz ma szansę przejrzeć się w potwornych wizerunkach niczym w lustrze.
Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Mieszka i pracuje we Wrocławiu.

Małgorzata Wielek
Zajmuje się malarstwem sztalugowym, rysunkiem, działa też w duecie tatuatorskim Czarny Zakład. Charakterystyczną cechą jej prac jest przenikanie się niepokojącej kreski rysunku z natłokiem onirycznych wizji pełnych koloru emocjonalnie zapisywanych za pośrednictwem pasm farby wypełniających, czy nawet boleśnie przepełniających obraz. Rzeczywistość przedstawiana na obrazach to rodzaj połączenia własnej biografii i snu, gdzie artystka balansuje między pamięcią siebie, zjawą, koszmarem, a nieuchwytnym i niedookreślonym marzeniem.
Profesora zwyczajna na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, gdzie prowadzi pracownię malarstwa.

Wystawa JEST BRZYDKO I DALEJ TAK BĘDZIE